Kolossenzen 3: 11 t/m 17. 02-11-2014.
Voorbereiding voor de dankdag voor gewas en arbeid.

Op de fiets van Heemstede naar Voorhout.
De schemering.
Prachtige lucht.
De huizen zien er gezellig uit, mensen komen thuis.
Ik geniet van de omgeving en de sfeer.
Op weg naar mijn goede huis waar het gezellig is en ik een goede maaltijd ga genieten.

Ik ben me bewust dat het niet vanzelfsprekend is.
Hoeveel ellende op deze wereld.
En wij zoveel ruimte om te leven.
We zien de omgeploegde akkers
en weten dat er weer brood en groenten zijn.
Wat een land!

Dank de Heer.

En dank met de woorden van Paulus.
Hij roept er vaak toe op in deze brief.
Genoeg reden om te danken.

We zijn nu met onze lezing aangeland op een keerpunt.
Hij gaat straks over naar heel concrete richtlijnen voor die gemeente daar.
Over vrouwen en mannen, kinderen en ouders, slaven en vrijen.

Maar nu even een tussenstap.
Bedenk wie je bent in Christus.
En dank voor wat Hij heeft gegeven.

Laat zijn vrede in je hart heersen.
Wees dankbaar.
Overdenk zijn woorden.
En dank God de Vader door Hem.

Wie zich bezint op Jezus gaat God danken.

Danken voor dit leven.
Alle dingen die wij zien heeft Hij geschapen.
Het is er voor Hem en door Hem.
Kijk nou eens goed naar dat graan op de akker
of naar die omgeploegde akkers die klaar worden gemaakt voor de nieuwe oogst.
Kijk eens goed om je heen in een volle winkel.

Kijk met een positieve blik.
Zie het goede.
Zoveel welvaart en rijkdom.
Dat ontvangen we van God.
We ontvangen het om dat God door Jezus het heeft geschapen.
Het is er niet zomaar.
Je kan de goede God er in herkennen.
En door God te herkennen zie je Jezus.
We danken voor ons dagelijks brood en prijzen onze Heer
en herkennen de verlosser van de wereld

Kijk eens om je heen in je leven en zie wat voor mensen er allemaal zijn.
Gewoon alleen al in de kerk.
Het was voor de lezers van Paulus een geweldige ervaring.
Door Jezus te leren kennen hadden ze een gemeenschap.
Broers en zussen!
Vandaar dat we vs 11 nogmaals hebben gelezen.
Grieken en Joden, besneden en onbesneden, barbaren en Skythen, slaven en vrijen.
Prachtige opsomming.
Barbaar en Skyth is afwijkend paar.
Stijlfiguur denk ik.
“Buitenlanders, of nog erger, Skythische buitenlanders.”

Maar ze hoorden allemaal bij Jezus.
Dienen elkaar.
Zoeken elkaar.
Maken samen de Heer groot.
Psalmen, hymnen en liederen.
Het is zo belangrijk om samen God te eren.
En kennelijk met een breed palet aan liederen en stijlen.

En houd elkaar op het rechte pad.
Vermaan elkaar in wijsheid.
Als broers en zussen mogen we vol liefde naar elkaar kijken en elkaar aanscherpen.
Vragen stellen bij hoe iemand zijn leven inricht als dat vragen oproept.
Leren van de keuzes die de ander maakt.

Kijk samen naar God en dank voor de genade dat Hij van ons houdt.
Hij heeft ons uitgekozen.
Hij heeft ons gered van een leven dat leidt tot verwoesting.
Hij geeft ons een leven met diepte in inzicht in het leven.
We hebben het niet verdiend.
Maar Hij geeft het.

Dank God!

Dank God.
Maar kan het ook.
Kan het altijd?

We weten hoe de gemeenschap van gelovigen onder druk kan zijn.
We kijken in ons land met schaamte om ons heen.
Zoveel scheuringen en ruzies.
Een verdeelde kerk.

En ook als je met elkaar optrekt in één gemeenschap
kunnen verschillen pijn doen
en kan het moeilijk zijn om elkaar te bereiken.
Ik vind dat in mijn werk als predikant een van de lastigste dingen.
Dat het soms een worsteling is om elkaar echt goed te begrijpen.
Dat je zelfs in het werk in de kerk last kan hebben van zonde.
Ik heb daarin geleerd van wijze broeders en zusters
maar het ook moeten leren.
Echte gemeenschap is niet vanzelfsprekend.
Het kan heel precies komen in de kerk.
En de meesten van ons weten dat uit eigen ervaring.

Wat kan het ook moeilijk zijn om God te danken als we naar zijn schepping kijken.
De warmste dag van november kan natuurlijk een uitzondering zijn.
En het was wel lekker weer gisteren.
Maar het maakt mij toch wel wat onrustig.

We weten dat het niet goed gaat.
Als wij zo doorgaan met de schepping gebruiken gaat het mis.
Ik schrik er van als ik lees hoe belastend het is om vlees te eten.
Neem me voor om het minder te doen.
Maar loop tegen mijn eigen grenzen aan.

Hoe zit dat met ons?
We zijn stil om te denken aan onze grenzen.
En dan voordat we verder gaan over de dank, zingen we een lied van verootmoediging.

STILTE.

Samenzang: Nieuwe liedboek 281 “Wij zoeken hier uw aangezicht”

Hoe zijn we dankbaar?
Let op wat Paulus aangeeft.

Doe alles wat u zegt of doet in de naam van de Heer Jezus, terwijl u God, de Vader, dankt door Hem.

Leef in de Naam van Jezus
en dank door Hem.

Dank voor het goede.
Maar zie dan ook Jezus die het goede geeft.
Dan krijgt het goede glans.

Dan openen zich ook wegen om het goede goed te houden.
Goed te maken.

Kijk naar Jezus als je elkaar ziet.
Soms als barbaren en skythen.
Eigenlijk niet ons soort mensen.
Kijk naar Jezus.
Hij denkt daar anders over.
Hij houdt van mensen die helemaal anders zijn dan wij.
Is voor hen gestorven.
Gunt ook hen de kracht van zijn opstanding.

Dank door Hem voor de schepping.
Ook in de zorg die we hebben om de schepping.

Misschien hebben we wel extra kracht nodig om nieuwe keuzes te maken.
Als God van ons vraagt vegetariër te worden……..
de meesten van ons hebben dan een dubbel deel van de Geest nodig.

Zie Jezus.
Die kracht geeft om keuzes te maken.
Maar ook de wijsheid om breder te kijken.

Het werken aan de groene aarde mag geen geloof worden.
Voor je het weet kom je in de sfeer terecht waar Paulus ook voor waarschuwt.
Laat niemand u iets voorschrijven………

Misschien dat we door de kracht van Jezus
wel een heel nieuwe vorm van omgaan met de schepping kunnen vinden.
Waar genieten van een hamburger prima in past.
Al is die gemaakt van meelwormen 

Ken de zorg om de schepping.
maar richt je niet op de schepping.
Richt je op Jezus.

Hem kennen is een reden om te danken.
Hij draagt onze zorgen
Hij richt ons hart
en Hij zorgt voor ons.

Dan ontvangen we het goede leven.
Danken Hem ervoor.
En zijn aan zijn hand op weg naar de nieuwe wereld.
Daar zal alleen maar reden zijn om te danken.