Kolossenzen 1: 12 t/m 23. 20-07-2014.

Deze week hebben we ervaren hoe dreigend het leven kan zijn.
Vakantie of zakenreis verandert plotseling in een drama.
Onbekommerd afscheid blijkt het laatste te zijn geweest.
Het is niet te bevatten waar mensen doorheen gaan.
Zo plotseling overvallen worden door de dood.
Zo stompzinnig en doelloos.

Opeens weten we door en door hoe deze wereld is.
Vragen die je makkelijker weg kan leggen als lijden wat verder weg is
komen dan opeens naar boven.

Wat is er aan de hand in deze wereld.
Wat voor machten regeren er eigenlijk.

Is er hoop in deze wereld?

Paulus’ brief aan Kolosse kan ons verder helpen .
Troosten en kracht geven.
Helpen om God te zoeken en Hem te eren.
Omdat we Jezus ontmoeten in Wie God dichtbij is.

De Kolossenzen moeten veel geweten hebben van ellende en ziekte.
De kans om door geweld om het leven te komen was aanzienlijk groter dan nu.
Bovendien heerste er een wrede wereldmacht die zichzelf in stand wil houden.
En we weten dat dat heel vervelend kan uitpakken.

Het leven was politiek onveilig.
Bovendien leefden ze geestelijk in het donker.
Onderworpen aan machten en krachten
die ze voelden maar niet konden duiden.
Er is meer tussen hemel en aarde dan we zomaar kunnen waarnemen.
En omdat zij Jezus niet kenden
waren die Kolosssenzen er aan overgeleverd.

Maar ze hebben het nieuwe leven ontdekt.
Ze hebben Jezus leren kennen.
En nu worden ze aangespoord om zich op Hem te richten.
Maar daardoor ook anders naar de wereld te kijken.
De schepping anders te beleven
het leven opnieuw in te richten.
Paulus gebruikt de vorm van een lied.
Er is goede reden om aan te nemen dat dit een bekende vorm was.
Op deze manier had men vroeger de afgoden bezongen.
Maar nu komt die lofzang in een heel ander licht.

Dat is een geweldige boodschap voor ons.

• God zien.
• De wereld zien.
• Met God in de wereld leven.

God zien.
Ze hebben Jezus leren kennen en mogen nu doordrongen raken van wat dat betekent in hun leven.
Namelijk God ontmoeten
en de echte diepte van het leven zien.
Ze kennen Jezus.
In ieder geval uit de verhalen en we weten hoe dichtbij het evangelie dan komt.
Twee weken geleden hebben we hier nog het getuigenis gehad van Karsten en Irene.
Verhalen brengen het evangelie in het hart.
Maar wie weet hebben de Kolossenzen ook nog op andere manieren Jezus ontmoet.
We weten hoe krachtig de Geest daarin kan werken.

En in Jezus zien we God.
Beeld van de onzichtbare God.
Laat de verhalen bij je binnen
over de onwaarschijnlijke toewijding en liefde.
De nabijheid van Jezus,
zijn liefdevolle genezingen.
Zijn overgave tot op het uiterste: liefde die alles geeft.
Dan zie je het beeld van God.
Wij kunnen de eeuwige verheven God niet zien.
Maar zo wil Hij gekend worden.
Zo mogen wij Hem kennen.

De wereld zien.
Wie Jezus heeft leren kennen mag ook anders naar de wereld kijken.
Het ongrijpbare van vroeger is voorbij.
De krachten die je in de schepping kan herkennen,
zijn afgeleide krachten.
Je mag er God in herkennen
die samen met de Zoon de wereld heeft geschapen.
In Hem is alles geschapen.
Het zichtbare en onzichtbare.
Het duizelt als je je dat bedenkt.
Mij wel in ieder geval.
Het is ook niet zomaar op formule te brengen.
Het is geen exacte wetenschap
maar geeft de gronden van het bestaan aan
achter de exacte wetenschap.

In Hem is alles geschapen.
Jezus draagt deze schepping.
Daarom was die schepping ook gehoorzaam toen Hij op aarde was.
Ziekten verdwenen,
de storm ging liggen
het brood liet zich in Zijn handen vermenigvuldigen
en het regenwater sloeg een paar stappen over en werd wijn zonder eerst door de druiventros te zijn heengegaan.

Alles door Hem geschapen.
Alles wat wij zien.
Alle dingen die wij niet kunnen zien.
Juist die dingen kunnen zo ongrijpbaar zijn.
Zo angstaanjagend.
Kijk om je heen in de wereld.
Zie al het geweld.
De tegenmenselijke verwoesting.
Als je denkt dat de duivel niet bestaat
moet je gewoon eens goed naar het nieuws kijken.
Vorsten, heerser, machten en krachten blijken onmiskenbaar kracht te hebben.
God wil een goed en zuiver leven.
Zijn schepping die tot bloei komt.

Maar zoveel in deze wereld wil niets anders dan dat leven vernielen.
En het lukt nogal goed.

Maar wie daarvoor bang wordt
of zich er aan overgeeft
mag één ding heel zeker weten.

Alles in deze wereld bestaat in Christus.
Hij is de bron van het leven.
Van alles wat leeft.

Met God in de wereld leven.

Alles bestaat in Christus.
Maar is het ook veilig?
De dreiging van het leven komt toch wel heel nadrukkelijk binnen.
Alle krachten overwonnen?
We zien ze nog uit hun holen komen.

Daarom is belangrijk om te weten dat de boodschap verder gaat.
Jezus is niet alleen de eerste van de schepping.
Hij is ook de eerste van de nieuwe schepping.
Daarom zitten wij hier.
Daarom is er hoop!
Daardoor is er leven.

Ja, er is ontzettend veel fout gegaan.
Maar dat is dan ook waarom Jezus die grote prijs betaald heeft.
De dood aan het kruis.
Voor verzoening van onze zonden.
Voor herstel van de schepping.

Verderop in hfdst 2 zal Paulus uitleggen dat de dood aan het kruis
de machten en krachten te schande heeft gemaakt.
Hij heeft openlijk over hen getriomfeerd.
Door zijn dood was de prijs betaald en de macht gebroken.
En bij zijn opstanding ging er een schokgolf door de hele schepping.

De nieuwe wereld brak baan.
Het zichtbare en het onzichtbare huiverden van ontzetting.
Vreugde of angst
al naar gelang de aarde van het geschapen ding.

Jezus is de eerstgeborene uit de doden.
In alles de eerste.

Dat is onze hoop.

Hij heeft het nieuwe leven laten zien.
Wij dienen een Heer die door de dood is heengegaan
en die leeft.
Deze wereld wordt niet bepaald
door de krachten die leven vernielen.

We zijn zeker van het nieuwe dat is doorgebroken.
Onze Heer laat dat nieuwe zien
en belooft dat Hij alles helemaal nieuw gaat maken.

En zo mogen wij met Hem in de wereld leven.

Het lied van Paulus heeft een bijzondere spits:
Doe er wat mee!

Nu wij zijn vrijgekocht
zodat we zuiver en onberispelijk voor God mogen staan.
En nu we weten dat in Jezus het nieuwe leven is begonnen
worden we opgeroepen om het ook echt vorm te geven.

Doe er wat mee!
Blijf geloven.
U moet blijven geloven, onwrikbaar gegrondvest zijn in de hoop die het evangelie brengt.

Blijf geloven zegt Paulus.
Dat betekent niet: wees je altijd bewust dat God leeft.

Vlucht in het lijden en de ellende naar Hem.
En blijf geloven dat de machten in deze wereld ten diepste zijn overwonnen.
Dien Jezus als eerste van de nieuwe schepping en vertrouw op Hem.

Er is meer dan de dood.
Veel meer dan de dood.

En als we dan door verbijsterende diepte gaan
en de zwartheid van het leven zich opeens opdringt
dan mogen we weten dat Jezus er al doorheen is gegaan.

Blijf Hem zien en zoeken.
Zodat je het nieuwe van het leven toch ook weer mag ervaren.
Er is een ander leven.
Nieuw.
En waar wij met lege handen staan
mogen we weten dat Hij de kracht en macht heeft.
niet alleen om nieuw leven volkomen door te laten breken
maar ook om rechtvaardig te oordelen.

Hij kent die man die de knoppen heeft bediend
van de rakketten die het vliegtuig uit de lucht heeft geschoten.
Niemand verwacht dat de nabestaanden met die man het goede voor hebben.

Maar wij mogen leven in de zekerheid
dat het niet ongestraft zal blijven.

Jezus zal komen om te oordelen.
Dat is voor ons een troost en een rust.
Het is niet aan ons.
Wij zouden dat niet kunnen dragen.
Wij lijken niet op de Vader,
niet zo door en door als Jezus.

Blijf geloven.
Neem de duisternis serieus en sta naast mensen in ellende.
De ellende is groot genoeg om heel serieus te nemen:
Jezus ging er voor aan het kruis.

Leef niet met wraak.
Mij komt de wraak toe zegt God.
Daar mogen wij van ontslagen zijn.

En zie Jezus als de eerste van de nieuwe schepping.
Wie leeft met Hem
mag de hoop kennen.
Mag het leven kennen.