Kolossenzen 2: 1 t/m 7 24-08-2014.

De vakantietijd was heerlijk.
Ik heb volop genoten van een lange fietstocht.
Alle dagen buiten, veel in beweging.
Genieten van veel mooie natuur en een langzaam wisselende omgeving.
Ik heb het als een zegen ervaren.
Een periode van veel zegen in de afgelopen weken.
Van alles viel goed op zijn plek en ik kom verfrist, uitgerust en toegerust weer terug om aan het werk te gaan.
Dat je gewoon maar drie weken lang mag buiten spelen!

Toch had ik in mijn hart ook andere zaken.
Ik volgde weliswaar helemaal geen nieuws, maar ik weet er genoeg van om na te denken over wat er verder in de wereld aan de hand is.
Ik weet van mensen die op de vlucht zijn en die met heel wat minder comfort genoegen moeten nemen dan het weinig waar ik voor een paar weken voor gekozen had.
Ik weet van de hel die mensen aanrichten op deze aarde
zoals we dat deze week uitgebreid zagen in de onthoofding van een journalist.
Door een dappere strijder die niet zijn gezicht durfde tonen.
Maar zijn ware gezicht kennen we.
En wat een dreiging gaat er uit van het Ebolavirus.
Wat een verwoesting richt het al aan
en wat staat Afrika en wie weet zelfs Europa nog meer te wachten.

Als je dat binnenlaat, is dat buitenspelen dan verantwoord?

Ik wil nu stil staan bij:
• Genieten van het goede.
• De strijd aangaan.
• Genade leven.
• Weest dankbaar.

Genieten van het goede.
Wat is het heerlijk om onbevangen te genieten van wat er goed is in het leven. De Bijbel leert ons dat te doen. Want de Bijbel bepaalt ons bij de diepte en de waarde van de schepping. Paulus heeft voor ons in zijn brief de diepe toon gezet.
Hij leert ons naar Jezus kijken. Maar hij leert ons ook daarmee ook om ons heen te kijken.
Jezus is Beeld van God.
Als we Jezus zien dan zien we de majesteit van God die we anders nooit zouden kunnen zien.
En dat is heel breed en veelomvattend.
Jezus staat aan het begin van de schepping.
En Hij is het doel van de schepping.
Dus alles wat bestaat
bestaat om Hem.
En alles bestaat omdat Hij wil dat het bestaat.

Dat is onwaarschijnlijk goed nieuws.
Dan kijk je om je heen in de wereld
en je ziet de pracht van de natuur
en je mag weten dat Jezus daarin aanwezig is.
Hij heeft die bloem gewild.
Hij heeft dat prachtige uitzicht vorm gegeven.
Hij is het die de overweldigende aanwezige kracht van een hoge berg tot stand heeft laten komen.
De dieren in het veld laten zijn scheppingsmacht zien.
God heeft zich door de scheppende kracht van Jezus bekend willen maken.

Dat is alle reden om er van te genieten.
En vaak is de vakantie daar een extra gelegenheid voor.
Ikzelf geniet van de fietstocht van Voorhout naar Heemstede en terug
maar op vakantie kijk ik toch ander om me heen.
Zie ik meer.
Heb ik meer ruimte om te bezinnen op de grootheid van God
en het werk van Jezus daarin.

Dat betekent niet dat ik het allemaal begrijp.
Volg de weg van Christus Jezus, zegt Paulus.
Tom Wright gebruikt een leuk beeld om de dynamiek uit te drukken.
Jezus volgen is net als fietsen.
Als je stil staat val je om.

Je blijft op weg om steeds meer te begrijpen.
En daarin ook weer steeds meer te genieten.

De mooie natuur die je ziet vertelt iets van God grootheid.
Je mag er het wonderlijke werk van Jezus in herkennen.
Een bloem een berg een boom
wie gelovig kijkt ziet de hand van de Heer.

Een boom staat daar in volle bladerpracht mooi te zijn omdat wij een God hebben die deze wereld schept
en omdat Jezus de Zoon het gedaan heeft.
Hoe meer je de pracht van de schepping bij je binnen laat
hoe meer ontzag je kan krijgen voor Jezus.

En dat geldt voor alles wat je in de vakantie tegenkomt,
mooie gebouwen, kerken en kathedralen,
zelfs winkels, waar sommigen onder ons ook uren in kunnen ronddolen,
het laat iets zien van schoonheid en ontwikkeling
van de mens die als beeld van God de schepping ontplooit
en daarmee de eer van Jezus laat groeien.

Het goede in deze wereld is bedoeld om tot eer van Jezus te zijn.
Dat mag ons ook volle vrijmoedigheid geven om er van te genieten.
Zelfs als we weten dat er ook iets ander is.

Maar als we het goede zien dan zien we iets dat zo door God bedoeld is.
Schoonheid en pracht, ruimte om te leven, de mogelijkheid om te genieten.
Het mag Jezus de eer geven.
En kan dus met volle teugen genoten worden.
De schepping dient om Jezus groot te maken. Dat kan niet zuinig zijn.

Moment van samen delen.
Samen het goede vieren.
In de hoop dat we daarin het gezicht van God kunnen zien.
Moment van bezinning.
Neem een paar minuten om uit te wisselen met iemand naast je of schuif een stoel op.

De strijd aangaan.
Je kan in deze wereld niet alleen genieten. Er is teveel aan de hand
Deze wereld is een slagveld. Zelfs als alles in je leven goed gaat dan wordt je er nog mee geconfronteerd. Je ziet de onmetelijke ellende in de wereld. Ziekte en dood die om zich heen grijpt. Oorlog en geweld.
En soms gaat het ook in ons persoonlijk leven opeens fout. Goede tijden wisselen zich af met slechte tijden. Opeens kan het noodlot toeslaan.
Paulus wil dat mensen weten dat het allemaal niet vanzelf gaat: “Ik wil dat u weet hoe zwaar de strijd is die ik voor u en de gelovigen in Laodicea voer”. Alles is door Jezus geschapen en tot zijn eer. Maar het is niet meer zoals het bedoeld is. In heel veel in deze schepping kun je niet meer Jezus grootheid en glorie herkennen.
Op heel veel momenten valt er niets te prijzen maar alleen te huilen.

Hoe belangrijk is het dan te kijken naar Jezus.
Zeker als je de krant leest.

Waarom gaan die strijders van IS zo ver met hun propaganda?
Waarom dat volkomen genadeloze, keiharde optreden?
Het is de taal van deze wereld.
Geweld werkt!
Door deze meedogenloosheid en door het gebrek aan respect voor het leven zaaien ze angst.
En dat is hun kracht.
Overal was ze de overhand dreigen te krijgen in de strijd zal de aangevallen partij snel opgeven.
Je weet wat er gebeurt als je het niet doet.
Zo werkt het al eeuwen.
Daar draait deze wereld op.
Zo is deze wereld geworden wat hij nu is.
Er is heel veel dat niet naar Jezus verwijst.

Maar let vooral op Hem!.
Hij kent die ellende en die strijd.
Hij heeft die strijd opnieuw gestreden.
Anders dan de wereld.
De diepte en het kwaad volkomen serieus genomen.
Maar met de grootste ontferming zelf de prijs betaald.
En overwonnen.
De eerste van de nieuwe schepping.

Kijk naar Hem in de strijd.
Neem het volkomen serieus.
Zo heeft Hij ons dat geleerd.
Wees niet verbaasd of onthutst als er ellende is.
Het hoort nog in deze wereld.

Maar zie zijn onwaarschijnlijke ontferming.
Hij heeft het gedragen.
Ook voor die gemaskerde bandiet die zomaar een hoofd afsnijdt.
Ook die kan bij Jezus terecht.

Want Hij voert de strijd anders.
En Hij heeft gewonnen.
Dat draagt ons in leiden en pijn.

Genade leven.
Genieten van het goede en de strijd aangaan.
Twee verschillende levenshoudingen die heel verschillende zijn maar wel bij elkaar horen.
Kan soms lastig zijn.
Maar ze worden bij elkaar gehouden door Jezus.

In Christus heeft God alles met zich willen verzoenen. (1v20)
Hij opent de weg naar nieuw leven.
Wij ontvangen dat door Hem.

Er is genade voor ons als wij tekort schieten in de lofprijzing en Jezus onvoldoende eer geven.
Er is genade voor ons als wij daadwerkelijk deel hebben aan het verstoren van het goede van de schepping
doordat we onze medemens tekort doen.
Doordat we de schepping beroven van de schoonheid en gezondheid.

Hij heeft het gedragen.
En als wij onze handen uitstrekken naar Hem
dan draagt Hij ons.

Dat maakt ons ook geduldig en genadig als we ons leven vorm geven.
Wat wij ontvangen mogen we ook delen.

Moment van bezinning: wat is meest dringend nu in mijn leven?
We nemen even tijd om dit voor onszelf te overdenken.
Wie wil mag ook iets delen.

Weest dankbaar.
Paulus zegt: Blijf in Hem geworteld en gegrondvest, houd vast aan het geloof dat u geleerd is, en weest vervuld van dankbaarheid.

Houd vast aan Jezus.
Bezin je steeds weer opnieuw wie Hij is.
En wat Hij betekent in je leven.

En weest dankbaar.

Wees dankbaar in de strijd.
Vervuld van dankbaarheid. Bijzonder dat Paulus dat hier noemt. Het lijkt er op dat de Kolossenzen genoeg hebben om dankbaar voor te zijn. Paulus ook, maar misschien toch wat minder. Hij zit op dit moment gevangen. Paulus bepaalt zijn lezers heel nadrukkelijk bij de strijd die er in het leven is. Dank baarheid kan ook een plek hebben in een leven vol strijd.
Dat is niet goedkoop vroom en vrolijk.
Paulus kan danken voor het goede dat er kan gebeuren in zijn gevangenschap en door zijn gevangenschap. Maar hij dankt niet voor die gevangenschap.
Dankbaarheid in de strijd betekent niet dat je die strijd ook leuk gaat vinden.
Maar wel dat je je in alles richt op Christus.
En dan weet van zijn strijd.
Dat je weet van de uitkomst.
En dat je de kracht krijgt om door te gaan.
Omdat de dankbaarheid je bewaart voor terneergeslagen zijn.
Omdat de dankbaarheid je helpt om verder te kijken.
Als je dankbaar bent voor het werk van Jezus dan weet je ook van het licht dat na het duister komt.

Dankbaar voor de genade.
De strijd kan betekenen dat je tegen anderen aanloopt. Dan is het zo gemakkelijk je vast te bijten in je eigen gelijk. Om stellingen te betrekken.
Maar als je dan de genade kent en dan ook in je eigen hart durft te kijken omdat je weet dat je de genade nodig hebt dan kun je daar dankbaar mee verder. Loof de Heer dankbaar voor zijn ruimte en genade. Het geeft diepte aan je leven.

Dankbaar in voorspoed.
Voorspoed kan heel gemakkelijk een belemmering in groei zijn. Zonder het in de gaten te hebben kun je in je voorspoed en rijkdom vast komen te zitten. Omdat je gaat geloven dat het je eigen handigheid is en dan de diepte van Gods zegen uit het oog verliest. Hoe groter de auto waar je in rijdt, hoe groter de kans dat je hart kleiner wordt. Omdat de ruimte kleiner wordt om God te zien. Daarom is een leven in dankbaarheid zo belangrijk. Elke dag opnieuw God danken voor al die zaken die je anders voor vanzelfsprekend gaat houden. Daar blijf je gezond bij. Dan blijf je groeien in Christus

Dan blijft je leven met God in beweging.
Dan blijft je leven de moeite waard.